ساپرولیگنا در تخم ماهیان خاویاری
یکی از روشهای پیشگیری از قارچ ساپرولیگنا در تخم ماهیان عدم استفاده از پیش مولدین یا مولدین با سن کم بدلیل هم آوری کاری پایین و رعایت تراکم تخم و عدم دستکاری و حفظ
- قارچ ساپرولیگنا در تخم تاسماهیان
- ساپرولیگنا یکی از شایعترین بیماری های قارچی در ماهیان خاویاری می باشد.
- تخم های مرده و بارور نشده اغلب دچار این نوع قارچ می شوند.
- ساپرولیگنابه غیر از تاثیر مستقیم بر تخم ها، بر میزان اکسیژن محلول در سیستم های انکوباسیون نیزتاثیر منفی دارند.
- • جنس ساپرولیگنا بعنوان یک عامل بیماریزای فرصت طلب، ساپروتروف و نکروتروف است.
- • این قارچ روی تخمهای مرده چسبیده و رشد کرده و هایفهای آنها تخمهای زنده را در برگرفته و موجب مرگ تخم های زنده میگردد.
- بهترین راه پیشگیری از بیماری عبارتند از:
- • خارج کردن تخمهای مرده از انکوباتور بعنوان محیط کشت قارچ
- • جلوگیری از تراکم بالای تخم در هچریها
- • حفظ کیفیت فیزیکی و شیمیایی آب
- • جلوگیری از تغییرات دمایی و آلودگی آب و عدم استفاده از پیش مولدین یا مولدین با سن کم بدلیل هم آوری کاری پایین آنها به دو دلیل اساسی زیر:
- الف)- چرا که از یک سو میزان تخمهای رسیده پیش مولدین یا مولدین با سن کم پایین بوده و توانایی باروری را ندارند
- ب)- ازسوی دیگر مشخص گردید که عصاره پوشش باروری تخم ماهیان دارای ترکیبات ضدقارچی است، هرچند که اهمیت آن بعنوان مکانیسم محافظتی بدرستی شناخته نشده است.
- * بنابراین در مولدین نارس درصد قارچ زدگی تخم بالاست .( Bruno and Wood 1994)
- روشهای تشخیص قارچ:
- الف)- تشخيص ظاهري:
- 1- ساپرولگنیا معمو ًلا بر روی تخمهای مرده رشد کرده که این تخمها بادلیل کدر بودنشان به آسانی قابل تشخیص است
- 2- سپس قارچ به تخمهای سالم همجوار حمله ور شده و آنها را در برمیگرد.
- 3- در اطراف تخمهای قارچ زده توده های سنگین میسلیوم بصورت پنبه ای و برنگ خاکستری که تمام تخم را در بر گرفته دیده می شود.
- 4- تقریباً از یک ساعت تا 128 ساعت بعداز قرار گرفتن تخم در مجاورت زئوسپورهای قارچ،اشکال مختلفی از آن بصورت زیر تخم را فرا میگیرد(مخیر 1382).
- * اشکال مختلف زئوسپورها
- * کیست
- * کیستهای جوانه زده
- *شبکه سنگین و درهم پیچیدهایی از میسلیوم
- ب) – تشخيص ميكروسكوپي
- ج) -كشت و جداسازي قارچ
- د) – تشخيص بر اساس مشخصات فيزيولوژي