نوع جیره های غذایی تیلاپیا
نوع جیره های غذایی تیلاپیا:
نحوه كشت غیر متراکم تيلاپیا به سرعت در حال تغییر است و امروزه روش های کشت متراکم ،منجر به رشد و توسعه بازارهای جهانی شده است. این جابجایی در روش کشت، منجر به افزایش کیفیت غذا و متعادل نمودن جیره های غذایی در مراحل مختلف زندگی و شرایط گوناگون کشت تیلاپیا شده است. ماهی تیلاپیا از ارقامی است که به سبب مقاومت زیاد در برابر ناملایمات و بیماری ها، پرورش آن به سرعت در حال گسترش است. بخش قابل توجهی از غذای این ماهی را، برخلاف بسیاری دیگر از گونه ها، پروتئین های گیاهی تشکیل می دهند. اکسترود کردن پروتئین های گیاهی نسبت به انواع جانوری، در بسیاری از انواع دیگر دستگاه های تولید خوراک آبزیان، با مشکلاتی روبرو است. دستگاه اکسترودر به سبب کار در بالاترین فشارها و همچنین طراحی مهندسی بسیار هوشمندانه به راحتی قادر به تولید خوراک آبزیان با پایه پروتئین های گیاهی با بالاترین کیفیت ها است. پخت اکستروژن در شرایط فشار بالا منجر فرآوری بسیار خوب غذای ماهی تیلاپیا می شود به حدی می شود که تمامی نیازهای این ماهی برآورده می شود.
مراحل تغذیه شامل پیش آغازین، آغازین و رشد( متراکم و نیمه متراکم) می باشد.
خوراک تیلاپیای پیش آغازین:
قابلیت هضم بالای غذا در این مرحله به افزایش نرخ رشد کمک می کند. الک کردن غذاها باعث می شود علاوه برمصرف بیشتر غذا کیفیت آب نیز حفظ شده و خسارت های ناشی از رسوب خاکه غذا نیز کم شود. چرا که تصفیه آب پر هزینه است و به صرفه نمی باشد.
خوراک تیلاپیای آغازین:
بعد از انتقال لارو ها به سیستم پرورشی باروری و قابلیت سیستم، تعیین کننده میزان و نحوه تغذیه است. در واقع سلامت و رشد بچه ماهیان انگشت قد بسیار وابسته به تغذیه در مرحله آغازین است.
خوراک تیلاپیا در مرحله رشد:
جهت حداکثر رشد تیلاپیا لازم است میزان و ترکیب اسیدهای آمینه موجود در خوراک متعادل گردد اگرچه ترکیب پروتئین در جیره غذایی ارزش بالایی دارد حد متعادل پروتئن جیره جهت اقتصادی بودن تیلاپیا ضروری است. حد مناسب کاربردی تغذیه تیلاپیا وابسته به سیستم کشت و تراکم تولید است که در دوبخش سیستم های متراکم و نیمه مترکم متفاوت است.
خوراک تیلاپیا در مرحله رشد با کشت متراکم:
تولید اقتصادی تیلاپیا در سیستم متراکم وابسته به باروری آب و ضریب تبدیل غذاست چراکه در سیستم های تولید در قفس و در سیستم های مدار بسته ،منابع طبیعی تغذیه ای در دسترس نیست و جیره غذایی باید دربرگیرنده تمام نیاز های غذایی باشد و جیره های غذایی در استخر های با تراکم بالای تولید تیلاپیا ( بیش از 10000 کیلوگرم در هکتار )کاربرد دارد.
تغذیه تیلاپیا با غذاهای تجاری با کیفیت خوب بیشتر با میزان چربی بدن تیلاپیا قابل ارزیابی است. بنابراین نسبت ME: P در یک جیره غذایی اقتصادی باید متعادل بااشد.(تعادل نسبت انرژی متابولیک به پروتئین)
خوراک تیلاپیا در مرحله رشد با کشت نیمه متراکم:
وضعیت در این سیستم ها بسیار به غذای طبیعی استخر از نظر وجود پلانکتون ها و غنای جانوری و باروری استخر بستگی دارد. غذا در این مرحله در مقایسه با سیستم متراکم باید شامل انرژی بیشتری باشد به همین دلیل نیاز پروتئینی تا 25 درصد کاهش می یابد تا اقتصادی ترین جیره غذایی به دست آید.
