رشت – خبرگزاری مهر: بررسی بیوتکنیک پرورش کرم دریایی نرئیس برای اولین بار در کشور با استفاده از نمونه های موجود در تالاب انزلی در شرایط کنترل شده از سال 1378 در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری آغاز شد.
به گزارش خبرنگار مهر در رشت، کرم نرئیس از شاخه کرمهای حلقوی (Annelida) و از رده پرتاران است، Nereis diversicolor پراکنش جغرافیایی وسیعی دارد و از جنوب مراکش تا شمال اسکاندیناوی، در دریای سرد و کم شور بالتیک، همچنین در شمال غربی اروپا و شمال شرقی آمریکای شمالی تا دریاهای مدیترانه، سیاه و خزر یافت می شوند.
مقاومت بالایی نسبت به تغییر در شرایط محیطی همانند دما، شوری و اکسیژن دارد، این گونه قادر است تغییرات دمایی و شوری های با درصد بالا و کاهش میزان اکسیژن را تحمل کند، بنابراین می تواند در محیط های مانند مصب هایی که دارای نوسانات و تغییرات محیطی هستند، ساکن شوند.
طول بدن کرم به 15 سانتی متر می رسد و تراکم آنها در آبهای کم عمق خزر در فصل تابستان به هشت هزار و 900 عدد در هر متر مربع و بیوماس 870 گرم در متر مربع برآورد شد، بیشترین تجمع در آبهایی با شوری بین پنج تا 15.5 در هزار مشاهده می شود.
رنگ کرم های نابالغ، قرمز متمایل به قهوه ای و در بالغ ها به رنگ سبز روشن در نرها و سبز زیتونی در ماده ها و فاقد مرحله تغییر شکل بدن از نظر مورفولوژیکی در زمان بلوغ جنسی بر خلاف سایر گونه های دیگر این رده است، عادات غذایی این موجود از طریق گوشتخواری، گیاهخواری، دیتریت خواری و فیلتر فیدر انجام می شود.
روسها با هدف افزایش غذای تاسماهیان دریای خزر این گونه را از دریای آزوف به دریای خزر منتقل کردند و این کف زی با شرایط دریای خزر سازگار و هم اکنون به میزان زیادی به ویژه در قسمت جنوب شرقی دریای خزر یافت می شود.
کرم نرئیس مورد توجه بسیاری از آبزی پروران جهان است
رئیس گروه امور تحقیقات زیستی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری با اشاره به اهمیت کرم نرئیس در آبزی پروری گفت: کرم نرئیس در تغذیه انواع ماهیان اقتصادی کف زی خوار اهمیت ویژه ای دارد، به دلیل بالا بودن میزان پروتئین و تغذیه از مواد آلی پوسیده و یا مواد دفعی سایر جانوران و تجزیه مواد غذایی در رسوبات نظر بسیاری از آبزی پروران جهان را به خود جلب کرده است.
ذبیح الله پژند افزود: کرمهای پرتار یک بالانس مناسب مواد مغذی از گروه اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره HUFA که برای رسیدگی تخمدان در میگوهای پرورشی نیاز خواهد بود را تامین می کند و به عنوان غذای زنده در تغذیه لاروهای ماهیان پرورشی نیز از اهمیت به سزایی برخوردار خواهند بود.
وی عنوان کرد: در طبیعت نیز کرمهای دریایی پرتار منبع مواد مغذی جهت لاروهای ماهیان بوده و اسیدهای چرب و دیگر مواد مغذی را که برای رشد و بقاء لاروها نیاز خواهد بود، تامین خواهند کرد.
رئیس گروه امور تحقیقات زیستی انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری گفت: این گونه همانند سایر گونه های متعلق به خانواده نرئیده ارزش اقتصادی بالایی دارد بطوریکه از آن به عنوان طعمه در ماهیگیری و صید شیلاتی استفاده می شود و همچنین بازار جدیدی را در صنعت آبزی پروری ایجاد کرد که می تواند غذای ماهیان و بلوغ زودرس میگوها را فراهم کند.
وی اظهارداشت: کرم نرئیس موجودیست که به جهت آبزی بودن و سازگاری با شرایط زیستی و رفتار تغذیه ای آبزیان از جمله ماهیان خاویاری و میگو به منظور تغذیه در زمانها و اندازه های مختلف و کاهش هزینه ها و همچنین به عنوان یک غذای عالی سرشار از اسیدهای چرب غیر اشباع (DHA، EPA) در افزایش راندمان تولید حائز اهمیت است.
پژند ادامه داد: کرم نرئیس به جهت تغذیه از مواد دیتریتوس و خاکبرگ و مواد سلولزی ارزان قیمت از نظر اقتصادی مقرون به صرفه خواهد بود و بدلیل اختصاصات ویژه آن در مقایسه با سایر منابع غذایی از جمله کرم خاکی، کرم سفید و … باعث می شود، صنعت آبزی پروری و بخش تحقیقات توجه بیشتری در توسعه تکنولوژی تولید آن داشته باشد.
کرم نرئیس در تالاب انزلی یافت می شود
از آنجائیکه این موجود در حوزه جنوبی دریای خزر و همچنین در تالاب انزلی یافت می شود و در بررسی های به عمل آمده مشاهده شد که غذای اصلی ماهیان خاویاریست، مطالعات گسترده ای بر روی بیوتکنیک تکثیر و پرورش آن انجام شده است..
بررسی بیوتکنیک پرورش کرم دریایی نرئیس برای اولین بار در کشور در قالب پروژه تحقیقاتی با استفاده از نمونه های موجود در تالاب انزلی در شرایط کنترل شده از سال 1378 در انستیتو تحقیقات بین المللی ماهیان خاویاری آغاز شد.
تحقیقات انجام گرفته نشان می دهد، کرم نرئیس در اندازه های مختلف یک میلیمتر تا پانزده سانتیمتر در طول دوره زندگی خود یافت می گردند و در شرایط ویژه ای از محیط زیست خود که بیشترین رشد را تا رسیدن به مرحله عرضه به بازار (وزن 500 – 200 میلیگرم) دارند، پرورش می یابند.
بنابراین با فراهم کردن سیستمهای پرورش کرمها در شرایط بهینه از نظر فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی تحقیقات و آزمایشهای لازم از نظر شوری، دما، PH، اکسیژن، تراکم ، نوع رسوب و تراکم در واحد سطح به همراه نوع غذاهای مورد استفاده در پرورش آن انجام شد تا گامهای بعدی در تکثیر و تولید آنها برداشته شود.