تیلاپیا زیلی (تیلاپیا شکم قرمز)

تیلاپیا زیلی (تیلاپیا شکم قرمز)

• نام علمی ترجیحی
• ماهی تیلاپیا زیلی

• نام مشترک ترجیحی
• ماهی تیلاپیا شکم قرمز

• درخت طبقه بندی
• دامنه: یوکاریوتا
•   پادشاهی: متازوآ
•     شاخه: Chordata
•       زیر شاخه: مهره داران
•         کلاس: Actinopterygii

تصویر	عنوان	عنوان	کپی رایت
	بالغ	تیلاپیا زیلی (تیلاپیا شکم قرمز)؛ بالغ دریاچه Köyceğiz، موغلا، ترکیه. سپتامبر 2013.	©Ali Serhan Tarkan-2013

هویت

نام علمی ترجیحی

• Tilapia zillii (Gervais, 1848)

نام مشترک ترجیحی

• ماهی تیلاپیا شکم قرمز

سایر اسامی علمی

• Acerina zillei Gervais، 1848
• Acerina zillii Gervais، 1848
• Chromis andreae Günther، 1864
• Chromis caeruleomaculatus (روشبرون، 1880)
• Chromis caeruleomaculatus Rochebrune، 1880
• Chromis coeruleomaculatus Rochebrune، 1880
• Chromis faidherbii Rochebrune، 1880
• کرومیس ملانوپلورا (دومریل، 1861)
• Chromis menzalensis Mitchell، 1895
• کرومیس موسامبیکوس (غیر پیترز، 1852)
• کرومیس نیلوتیکوس (غیر لینه، 1758)
• کرومیس تریسترامی (گونتر، 1859)
• کرومیس زیلی (Gervais, 1848)
• Coptodon zillei (Gervais، 1848)
• Coptodon zillii (Gervais، 1848)
• Coptodus zillei (Gervais، 1848)
• Coptodus zillii (Gervais، 1848)
• Glyphisidon zillei (Gervais، 1848)
• Glyphisidon zillii (Gervais، 1848)
• Haligenes tristrami Günther، 1860
• Sarotherodon zillei (Gervais، 1848)
• Sarotherodon zillii Günther، 1862
• Tilapia caeruleomaculatus (روشبرون، 1880)
• تیلاپیا کریستی (غیر بولنجر، 1915)
• Tilapia faidherbi (روشبرون، 1880)
• Tilapia melanopleura Duméril، 1861
• Tilapia menzalensis (میچل، 1895)
• تیلاپیا مولتی رادیاتا هالی، 1928
• Tilapia shariensis Fowler، 1949
• Tilapia sparmani multiradiata (هولی، 1928)
• Tilapia sparrmanii (غیر اسمیت، 1840)
• Tilapia tristrami (گونتر، 1859)
• Tilapia zillei (Gervais, 1848)
• Tilapia zilli (Gervais, 1848)

نام های رایج بین المللی

• انگلیسی: cichlid; ماهی انبه؛ ماهی سنت پیتر; ماهی تیلاپیا زیل
• اسپانیایی: mojarra; موجاریتا; تیلاپیا
• فرانسوی: pastenague boulée

نام های رایج محلی

• الجزایر: balti zillii; هادری; تففرا
• استرالیا: سیکلید zille’s
• بورکینافاسو: disiwulen; تگر پره
• چاد: bere; biare; دوش گرفتن غرغر کردن sohn; tihil
• ساحل عاج: gbatchekede; kpro ibre; obrouyou
• فنلاند: punavatsatilapia
• آلمان: zilles buntbarsch
• غنا: akpadi sila; akpadi sila; akpasila; akpasila; akpatsu; سیکلید didee; ماهی انبه؛ سیلا
• اسرائیل: amnun matzui; آمنون ماتزوی
• ژاپن: jiru-tirapia
• کنیا: kido; kokine; لوروتو; نگگه تیلاپیا قرمز شکم؛ سیلی; ماهی تیلاپیا زیل
• مکزیک: mojarra; موجاریتا; تیلاپیا
• نیجریه: bugu; epia; فالگا; گاراگازا; گارگازا; ایفونو کرفاسا; کاروا; mpupa; توم تسوکنگی; ukuobu; وصافون
• فیلیپین: ماهی تیلاپیا زیل
• سنگال: njabb; pastenague boulée; واس wass; واس گنول
• سیرالئون: a-sannoh; gba gba feah; ka-yainkain; ka-yalnkain; ngipie; ngorkei; تا تومپو
• سودان: bulti; کودا
• تانزانیا: ngege; پرژ ساتو
• ترکیه: تیلاپیا
• اوگاندا: engege; engege erihere; isiswe; نگگه
• انگلستان: تیلاپیا شکم قرمز
• ایالات متحده آمریکا: تیلاپیا قرمز شکم; ماهی تیلاپیا زیل

خلاصه ای از تهاجمی

ماهی تیلاپیا قرمز شکم گونه ای از ماهی است که به طور عمده برای اهداف آبزی پروری یا به عنوان ماهی خوراکی در سطح جهانی معرفی شده است. بومی آفریقا و جنوب غربی آسیا، گونه‌ای بسیار موفق است که می‌تواند از نظر غذا، زیستگاه و مکان‌های تخم‌ریزی با گونه‌های بومی و غیربومی رقابت کند. توانایی آن در تغییر آسان منابع غذایی به جمعیت اجازه می دهد تا در غیاب منبع غذایی ضعیف شده (مثلاً ماکروفیت ها در کارولینای شمالی) به رشد خود ادامه دهند. تیلاپیا سرخ شکم ممکن است برای مکان‌های لانه‌سازی با ماهی‌های سانترارشید (آفتاب‌ماهی) رقابت کند و از طریق فعل و انفعالات تهاجمی ممکن است ترکیب جوامع ماهی را تغییر دهد. این یک گیاه خوار حریص است و ممکن است بر تراکم گیاه تأثیر منفی بگذارد، فراوانی را کاهش دهد و ترکیب گیاهان بومی را تغییر دهد. این می تواند بر ارگانیسم های بومی که برای تخم ریزی به چنین گیاهانی وابسته هستند تأثیر منفی بگذارد.اسپاتارو، 1978 ).

به طور خاص، تصور می‌شود که تیلاپیا سرخ‌شکم از دو گونه بومی، Oreochromis variabilis و Oreochromis escuelentes رقابت کرده یا از نظر ژنتیکی در آن قرار گرفته است. این با کاهش توله ماهی صحرا ( Cyprinodon macularius ) در دریای سالتون دخیل است و همچنین می تواند با گونه های معرفی شده تیلاپیا هیبرید شود.

درخت طبقه بندی

• دامنه: یوکاریوتا
•     پادشاهی: متازوآ
•         شاخه: Chordata
•             زیر شاخه: مهره داران
•                 کلاس: Actinopterygii
•                     سفارش: Perciformes
•                         خانواده: Cichlidae
•                             جنس: تیلاپیا
•                                 گونه: Tilapia zillii

نکاتی در مورد طبقه بندی و نامگذاری

بالای صفحه

شرح

افراد غیر مولد رنگ زیتونی تیره در بالا و زیتونی روشن تا قهوه ای زرد در طرفین، اغلب با درخشش آبی آلوکروس هستند. سینه مایل به صورتی و لب ها سبز روشن است. افراد مولد در قسمت بالا و پهلو به رنگ سبز تیره براق، در ناحیه گلو و شکم قرمز و سیاه و دارای نوارهای عمودی آشکار در طرفین هستند. شش تا هفت میله عمودی تیره از دو نوار افقی روی بدن و ساقه دمی عبور می کنند. باله ها زیتونی هستند. آنها با لکه های زرد با باله های پشتی و مقعدی پوشیده شده اند که طرح کلی یک نوار نازک نارنجی را نشان می دهند. باله‌های دمی اغلب خاکستری هستند با نقاط و نقاط کم‌رنگ که کل باله را می‌پوشانند. ماهی تیلاپیا شکم قرمز معمولاً 300 گرم وزن دارد و طول آن به 40 سانتی متر می رسد و در مجموع 13 تا 16 خار پشتی دارد. بزرگسالان یک لکه سیاه را نشان می دهند که با رنگ زرد مشخص شده است.ویلیامز و بونر، 2008 ; فروز و پائولی، 2014 ).

توزیع

محدوده بومی آن شامل مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آفریقا و جنوب غربی آسیا است ( Froese and Pauly, 2014 ).

توزیع غیر بومی آن شامل آنتیگوا و باربودا، اریتره، اتیوپی، گوام، ایران، ژاپن، ماداگاسکار، موریس، مکزیک، کالدونیای جدید، فیلیپین، عربستان سعودی، روسیه، سری‌لانکا، سوریه، تایوان، تانزانیا، ترکیه، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا است. ، استرالیا، فیجی، هاوایی و تایلند ( Froese and Pauly, 2014 ).

جدول توزیع

توزیع در این جدول خلاصه بر اساس تمام اطلاعات موجود است. هنگامی که چندین مرجع ذکر می شود، ممکن است اطلاعات متناقضی در مورد وضعیت ارائه دهند. جزئیات بیشتر ممکن است برای مراجع فردی در بخش جزئیات جدول توزیع موجود باشد که می‌توانید با رفتن به ایجاد گزارش انتخاب کنید.آخرین به روز رسانی: 10 فوریه 2022

قاره/کشور/منطقه	توزیع	آخرین گزارش	اصل و نسب	اولین بار گزارش شد	تهاجمی	ارجاع	یادداشت
آفریقا
الجزایر	حاضر		بومی			پلگرین (1921)
بنین	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
کامرون	حاضر		بومی			ویوین (1991)
جمهوری آفریقای مرکزی	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
چاد	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
کنگو، جمهوری دموکراتیک	حاضر		بومی			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: Thys Audenaerde DFEvan den (1964)
ساحل عاج	حاضر		بومی			توگلز و همکاران (1988)
مصر	حاضر		بومی			فیلیپارت و رووت (1982)
اریتره	حاضر		معرفی کرد	1989		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
اتیوپی	حاضر		معرفی کرد	1975		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
گامبیا	حاضر					فروز و پائولی (2004)
غنا	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
گینه	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
گینه بیسائو	حاضر		بومی			پاگی و همکاران (1994)
کنیا	حاضر		بومی			سیگرز و همکاران (2003)
لیبریا	حاضر		بومی			پاگی و همکاران (1994)
لیبی	حاضر		معرفی کرد			Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii. اولین گزارش: 1990 – 1999
ماداگاسکار	حاضر		معرفی کرد	1955		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
مالی	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
موریتانی	حاضر		بومی			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: Mohamed Fall KO, 2005. Fishes of Mauritania. مجموعه منتشر نشده KO Mohamed Fall
موریس	حاضر		معرفی کرد	1956		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
مراکش	حاضر		بومی			فیلیپارت و رووت (1982)
نیجر	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
نیجریه	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
سنگال	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
سیرا لئون	حاضر		بومی			کامارا (1977)
آفریقای جنوبی	حاضر		معرفی کرد	1959		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
سودان	حاضر		بومی			بیلی (1994)
تانزانیا	حاضر		معرفی کرد	1965		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
رفتن	حاضر		بومی			توگلز و تایس ون دن اودنارد (2003)
تونس	حاضر		بومی			فیلیپارت و رووت (1982)
اوگاندا	حاضر		بومی			پولین (1988)
صحرای غربی	حاضر		بومی			فیلیپارت و رووت (1982)
آسیا
چین	غایب، حضور سابق			1978		خوش آمدید (1988)
ایران	حاضر		معرفی کرد			Coad (1995)
اسرائيل	حاضر		بومی			پولین (1988)
ژاپن	حاضر		معرفی کرد	1962		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
اردن	حاضر		بومی			کروپ و اشنایدر (1989)
لبنان	حاضر		بومی			کروپ و اشنایدر (1989)
مالزی	غایب، حضور سابق					Wohlfarth و Hulata (1983)
فیلیپین	حاضر		معرفی کرد	1970		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
عربستان سعودی	حاضر		معرفی کرد			بارتلی (2006)
سنگاپور	حاضر		معرفی کرد			نگ و همکاران (1993)
سری لانکا	حاضر		معرفی کرد	1969		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
سوریه	حاضر		معرفی کرد			Coad (1996)
تایوان	حاضر		معرفی کرد	1963		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
تایلند	حاضر		معرفی کرد	1949		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
بوقلمون	حاضر، محلی سازی شده		معرفی کرد	1995		تارکان و همکاران (2014)
اروپا
روسیه	غایب، حضور سابق					بوگوتسکایا و ناسکا (2002)
اوکراین	حاضر		معرفی کرد			Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii. اولین گزارش: 1970 – 1979
انگلستان	حاضر		معرفی کرد	1963		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
آمریکای شمالی
آنتیگوا و باربودا	حاضر		معرفی کرد	1943		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
مکزیک	حاضر		معرفی کرد	1945		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
ایالات متحده	حاضر		معرفی کرد		تهاجمی	رابینز و همکاران (1991)	اصلاح جوامع طبیعی کفزی؛ اولین گزارش: 1960-1969
-آلاباما	غایب، حضور سابق					CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-آریزونا	حاضر		معرفی کرد			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-آرکانزاس	غایب، حضور سابق					CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-کالیفرنیا	حاضر		معرفی کرد		تهاجمی	کاستا پیرس (2003)	اصلاح جوامع طبیعی کفزی
-فلوریدا	غایب، ریشه کن شده	1975				تیلور و همکاران (1986)	ریشه کن شده از یک گودال قرضه کوچک به مساحت حدود 0.2 هکتار
-هاوایی	حاضر		معرفی کرد	1955		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
-آیداهو	حاضر		معرفی کرد			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-نوادا	غایب، حضور سابق					CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-کارولینای شمالی	حاضر		معرفی کرد		تهاجمی	CABI (بدون تاریخ)	اصلاح جوامع طبیعی کفزی؛ نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-کارولینای جنوبی	حاضر		معرفی کرد			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: USGSNAS (2014)
-تگزاس	حاضر		معرفی کرد			ادواردز (2001)
اقیانوسیه
استرالیا	حاضر		معرفی کرد			هوس و همکاران (2006)
فیجی	حاضر		معرفی کرد			CABI (بدون تاریخ)	نقل قول اصلی: سیتو و بالدوین (2010)
گوام	حاضر		معرفی کرد	1956		خوش آمدید (1988)	اقتصادی/ معیشتی: ماهی تیلاپیا زیلی تأثیر اجتماعی و اقتصادی مفیدی بر این مکان داشته است و یک ماهیگیری تفریحی کوچک ایجاد کرده است.
کالدونیای جدید	حاضر		معرفی کرد	1954		Seebens و همکاران (2017)	به عنوان: Coptodon zillii
مناطق دریایی
اقیانوس آرام – غرب مرکزی	حاضر		بومی			فروز و پائولی (2004)

تاریخچه معرفی و گسترش

مقدمه ها

معرفی شده است	معرفی شده از	سال	دلیل	معرفی شده توسط	تاسیس در وحشی از طریق	منابع	یادداشت
تولید مثل طبیعی	ذخیره سازی مداوم
آنتیگوا و باربودا		1943			آره		فروز و پاولی (2014)
استرالیا	شمال آفریقا				خیر		فروز و پاولی (2014)
چین	تایلند	1978			خیر		فروز و پاولی (2014)
مصر	ژاپن	1962			آره		فروز و پاولی (2014)
اریتره	اتیوپی	1989			آره		فروز و پاولی (2014)
اتیوپی	اوگاندا	1975			آره		فروز و پاولی (2014)
گوام	هاوایی	1956			آره		فروز و پاولی (2014)
هاوایی		1955			آره		فروز و پاولی (2014)
هاوایی	فیجی	1957			خیر		فروز و پاولی (2014)
ایران					آره		فروز و پاولی (2014)
ماداگاسکار	موریس	1956			آره		فروز و پاولی (2014)
ماداگاسکار	کنیا	1955			آره		فروز و پاولی (2014)
مالزی							فروز و پاولی (2014)
مکزیک	ایالات متحده آمریکا	1945			آره		فروز و پاولی (2014)
کالدونیای جدید	هاوایی	1954			آره		فروز و پاولی (2014)
فیلیپین	اسرائيل	1970			آره		فروز و پاولی (2014)
فدراسیون روسیه					خیر		فروز و پاولی (2014)
عربستان سعودی					آره		فروز و پاولی (2014)
سنگاپور							فروز و پاولی (2014)
سوریه					آره		فروز و پاولی (2014)
تانزانیا		1965			آره		فروز و پاولی (2014)
تایلند	مالزی	1949			آره		فروز و پاولی (2014)
بوقلمون		1995	آبزی پروری (علت مسیر)				تارکان و همکاران (2014)
بریتانیا		1963			آره		فروز و پاولی (2014)
ایالات متحده آمریکا		1960-1969			آره		فروز و پاولی (2014)

ریسک معرفی

در سراسر این معرفی گونه، تیلاپیا قرمز شکم به دریاچه ها، مخازن و نهرها، عمدتا به عنوان فرار و رهاسازی معرفی شده است. با این حال، گسترش آن و استعمار آب های جدید فراتر از نقطه رهاسازی یا فرار از نگرانی عمده است. بنابراین، رها شدن تصادفی آکواریوم، نگهداری در آب های آزاد و کنترل زیستی همگی خطرات زیست محیطی جدی دارند. به عنوان مثال، ورود آن به اکوسیستم خلیج مکزیک، و همچنین در بسیاری از مناطق دیگر ایالات متحده، عمدتاً برای کنترل علف‌های هرز آبزی، کنترل حشرات مضر آبزی، و برای پرورش به‌عنوان یک ماهی خوراکی است ( مولنار، 2008 ). خطر بالایی برای جانوران بومی از طریق حذف گیاهان بومی و از طریق تأثیرات بر عملکرد اکوسیستم است ( Pelzman, 1973 ; Spataru, 1978 ).

زیستگاه

تیلاپیا قرمز شکم را می‌توان در دریاچه‌ها، مسیرهای آبی، تالاب‌ها، مصب‌ها و زیستگاه‌های دریایی یافت، اما بیشتر در آب‌های شیرین دیده می‌شود و گاهی اوقات می‌توان آن را در آب‌های دریایی یافت ( Froese and Pauly, 2014 ). گاهی اوقات در مدارس شکل می گیرد اما عمدتاً روزانه است. آنها محیط های گرمسیری با دمای آب 25-30 درجه سانتیگراد و دمای مطلوب 20-32 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند. با این حال، می تواند دمای بین 11 تا 36 درجه سانتیگراد را تحمل کند، در برابر شکارچیان و بیماری های زیر 16 درجه سانتیگراد بی حال و آسیب پذیر می شود ( ISSG، 2014 ). عموماً مناطق کم عمق و با پوشش گیاهی را در آب و هوای گرمسیری ترجیح می دهد، اما روی ماسه، گل یا سنگ زندگی می کند. تحمل محدوده pH 6-9 ( اکلس، 1992 ). سرخ کردنی در پوشش گیاهی حاشیه ای رایج است و بچه ماهیان در دشت سیلابی فصلی یافت می شوند.فروز و پائولی، 2014 ). حساسیت به شوری بسیار متفاوت است، اما قادر است سطوح شوری تا 45 ppt را تحمل کند ( Costa-Pierce, 2003 ). 

زیست شناسی و بوم شناسی

ژنتیک

تیلاپیا سرخ شکم دارای عدد کروموزوم دیپلوئید (2n) 44 و هاپلوئید/گامتیک (n) 22 است ( Klinkhardt and Greven, 1995 ). شناخته شده است که با سایر گونه های تیلاپیا هیبرید می شود ( تیلور و همکاران، 1986 ). 

زیست شناسی تولید مثل

تیلاپیا سرخ شکم یک تخم‌گذار بستر است ( بیلی، 1994 ) و لاروها در ارتباط نزدیک با بستر رشد می‌کنند، اما مانند برخی دیگر از گونه‌های همزاد، ماهی جوجه‌آور در دهان نیست. ماهی تیلاپیا شکم قرمز جفت های تک همسری تشکیل می دهد و رفتار نگهبانی دو والدینی از خود نشان می دهد. هر دو والدین در لانه سازی کمک می کنند، فرورفتگی های لانه سازی به عرض 20-25 سانتی متر و عمق 5-8 سانتی متر، اغلب در کف با ماسه یا سنگریزه و پوشش گیاهی فراوان ایجاد می کنند. لانه ها عمدتاً فرورفتگی های نعلبکی شکل در بستر هستند، اما بسته به شرایط محیطی، تغییراتی در مورفولوژی نشان می دهند ( بروتن و گوفن، 1992).). فصل تولید مثل به آب و هوا بستگی دارد اما معمولاً در آبهای بالای 20 درجه سانتیگراد شروع به خواستگاری و جفت گیری می کنند. آنها می توانند در شرایط استوایی گرم و پایدار در طول سال تولید مثل کنند، و آنهایی که در مناطقی با فصول مشخص تر هستند، در ماه های تابستان تولید مثل می کنند ( Siddiqui, 1979 ؛ Bruton and Gophen, 1992 ). تخم‌ها سبز رنگ، چسبنده و به قطر 1 تا 2 میلی‌متر هستند و معمولاً در آب‌های 20 تا 28 درجه سانتی‌گراد یافت می‌شوند. تخم‌های چسبنده مستقیماً روی بستر داخل لانه حفاری شده گذاشته می‌شوند. آنها در کف دریاچه با سنگریزه یا ماسه و پوشش گیاهی فراوان تخم ریزی می کنند ( فیلیپارت و رووت، 1982).). نرها تخم ها را از خارج بارور می کنند. گزارش شده است که ماده ها در یک زمان تا 6000 تخم می گذارند. هر دو والدین با باله های خود آب را روی تخم ها می ریزند و زباله ها و تخم مرغ های مرده را از فرورفتگی لانه می چینند. لانه‌ها متغیر هستند، اغلب لانه‌های ساده در مکان‌های در معرض دید ساخته می‌شوند که در آن‌ها فرزندپروری محدود وجود دارد و لانه‌های پیچیده با اتاق‌های پرورش در مناطق سرپناه برپا می‌شوند ( ویلیامز و بونر، 2008 ؛ فروز و پاولی، 2014 ).

فیزیولوژی و فنولوژی

تیلاپیا Redbelly به مکان‌های مختلفی در سرتاسر جهان معرفی شده است ( Welcomme, 1988 ) و خارج از محدوده بومی خود، این ماهی آب شیرین توانایی استقرار خود را حتی در آب‌های بسیار شور دارد، تنها با تحمل کم نسبت به آب سرد ( ISSG ) ، 2014 ).

طول عمر

این گونه می تواند تا 7 سال زندگی کند ( Noakes and Balon, 1982 ).

تغذیه

تیلاپیا سرخ شکم عمدتاً گیاهخوار است. بزرگسالان به ویژه گیاهخوار هستند و عمدتاً ماکروفیت‌های آبزی، جلبک‌ها و دیاتومه‌ها را مصرف می‌کنند که به طور کلی بیش از 80 درصد از رژیم غذایی آن را تشکیل می‌دهند و بقیه شامل حشرات آبزی، سخت‌پوستان و تخم ماهی می‌شوند. نوجوانان گوشتخوارتر هستند و تعدادی زوبنتوس مختلف را مصرف می کنند. نسبت رژیم غذایی که از منابع حیوانی تشکیل شده است به طور کلی به اندازه مربوط می شود، با ماهی های بزرگتر که مواد غذایی حیوانی بیشتری مصرف می کنند ( خلاف و النایی، 1987 ). این گونه بر اساس نتایج Agbabiaka، (2012) از جنوب شرقی نیجریه، همه چیزخوار است.

الزامات زیست محیطی

تیلاپیا سرخشکی گونه ای بسیار مقاوم است که با طیف وسیعی از محیط ها از جمله زیستگاه های مصب رودخانه، دریاچه ها، زیستگاه های دریایی و مسیرهای آبی سازگار است. این می تواند با طیف گسترده ای از شوری (29-45 ppt)، دما (11-36 درجه سانتیگراد) و pH (6-9) مقابله کند ( کاستا-پیرس، 2003 ؛ فروز و پاولی، 2014 ؛ ISSG، 2014 ). با این حال، نمی تواند در دمای آب سردتر کمتر از 11 درجه سانتیگراد زنده بماند. در برخی از مناطقی که معرفی شده است، جمعیت ها در دمای زمستان دوام نیاورده اند و نیاز به ذخیره سالیانه دارند ( Smith-Vaniz 1968 ). 

اقلیم

بالای صفحه

اقلیم	وضعیت	شرح	تذکر دهید
الف – آب و هوای گرمسیری/مگاگرمایی	ارجح	دمای متوسط خنک ترین ماه > 18 درجه سانتی گراد، > 1500 میلی متر بارندگی سالانه
Af – آب و هوای جنگل های بارانی استوایی	ارجح	> 60 میلی متر بارندگی در ماه
Am – آب و هوای موسمی استوایی	ارجح	آب و هوای موسمی استوایی (< 60 میلی متر بارش خشک ترین ماه اما > (100 – [مجموع بارندگی سالانه (میلی متر}/25]))
As – آب و هوای گرمسیری ساوانا با تابستان خشک	ارجح	< 60 میلی‌متر بارندگی خشک‌ترین ماه (در تابستان) و < (100 – [مجموع بارندگی سالانه{mm}/25])
Aw – آب و هوای گرمسیری مرطوب و خشک ساوانا	ارجح	< 60 میلی متر بارندگی خشک ترین ماه (در زمستان) و < (100 – [مجموع بارندگی سالانه{mm}/25])
ب – خشک (خشک و نیمه خشک)	ارجح	کمتر از 860 میلی متر بارندگی سالانه
BS – آب و هوای استپی	ارجح	> 430 میلی متر و < 860 میلی متر بارندگی سالانه

محدوده های عرض جغرافیایی/ارتفاع

دمای هوا

پارامتر	حد پایین	حد بالا
میانگین دمای سالانه (ºC)	11	36

تحمل آب

پارامتر	حداقل ارزش	حداکثر ارزش	ارزش معمولی	وضعیت	مرحله زندگی	یادداشت
آمونیاک [یکپارچه] (میلی گرم در لیتر)	0.02	0.5		حالت مطلوب
آمونیاک [یکپارچه] (میلی گرم در لیتر)		7.1		زیان آور
عمق (mbsl)	1	7		زیان آور
اکسیژن محلول (mg/l)	> 3			حالت مطلوب
اکسیژن محلول (mg/l)	0.1			زیان آور
شوری (حجم در هزار)	10	15		حالت مطلوب
شوری (حجم در هزار)		45		زیان آور
کدورت (کدورت JTU)	30	35		زیان آور
PH آب (pH)	3.7	11		حالت مطلوب
PH آب (pH)	6	9		زیان آور
دمای آب (درجه سانتیگراد)	25	30		حالت مطلوب
دمای آب (درجه سانتیگراد)	11	36		زیان آور

دشمنان طبیعی

بالای صفحه

دشمن طبیعی	تایپ کنید	مراحل زندگی	اختصاصی	منابع	کنترل بیولوژیکی در	کنترل بیولوژیکی در
Carasobarbus canis	درنده	تمام مراحل	به گونه ها
پارادوکس دیپلوزون	انگل	تمام مراحل	مشخص نیست
Gymnarchus niloticus	درنده	تمام مراحل	به گونه ها
نیلوتیکوس دیررس	درنده	تمام مراحل	به گونه ها
Micropterus salmoides	درنده	تمام مراحل	به گونه ها
Mormyrops anguilloides	درنده	تمام مراحل	به گونه ها
Tetraonchus	انگل	تمام مراحل	مشخص نیست

نکاتی در مورد دشمنان طبیعی

بالای صفحه

چندین دشمن طبیعی از گونه گزارش شده از محدوده بومی آن وجود دارد. از جمله Micropterus salmoides (Centrarchidae) در کنیا،  Carasobarbus canis (Cyprinidae) در اسرائیل، Gymnarchus niloticus (Gymnarchidae) و Lates niloticus (Latidea) و Mormyrops anguilloides (Mormyridae) در نیجریه ( Froese, 4، 1 ).

تیلاپیا قرمز شکم ممکن است با طیف گسترده ای از بیماری ها و انگل ها، از جمله گونه های Diplozoon paradoxum و Tetraonchus آلوده شود ( Yildirim et al., 2010 ).

وسایل حرکت و پراکندگی

بالای صفحه

مقدمه تصادفی

معرفی تصادفی از طریق آبزی پروری، آکواریوم، حیوانات خانگی و تجارت باغ آبی گزارش شده است. فراریان از تأسیسات محصور (یعنی مزارع ماهی) نیز رایج هستند ( Hog 1976a , b; Courtenay et al., 1986 ; Crutchfiled, 1995 ).

مقدمه عمدی

مقدمه های عمدی برای اهداف جوراب ساق بلند تفریحی، آبزی پروری و کنترل بیولوژیکی علف های هرز، پشه ها و میگ های کایرونومید انجام شده است ( پیج و بور، 1991 ؛ مولنار، 2008 ؛  فروز و پاولی، 2014 ).

علل مسیر

بالای صفحه

علت	یادداشت	مسافت طولانی	محلی	منابع
آبزی پروری	معرفی عمدی	آره	آره	گرابوفسکی و همکاران (1984)
کنترل بیولوژیکی	معرفی عمدی	آره	آره	کورتنی و رابینز (1989)
فرار از حبس یا فرار از باغ	معرفی تصادفی		آره	هاگ (1976)
شکار، ماهیگیری، ورزش یا مسابقه	معرفی عمدی	آره	آره	مولنار و همکاران (2008)
آزادی عمدی	معرفی عمدی	آره	آره	فروز و پاولی (2014)
تجارت غذا یا خوراک زنده	معرفی عمدی	آره	آره	کورتنی و رابینز (1989)
تجارت حیوانات خانگی	معرفی تصادفی	آره	آره	هاگ (1976)
پژوهش	معرفی تصادفی	آره	آره	تارکان و همکاران (2014)

بردارهای مسیر

بالای صفحه

بردار	یادداشت	مسافت طولانی	محلی	منابع
ذخایر آبزی پروری	تمام مراحل زندگی	آره	آره	گرابوفسکی و همکاران (1984)
غذاهای دریایی زنده	بزرگسالان	آره	آره	کورتنی و رابینز (1989)
حیوانات خانگی و گونه های آکواریومی	تمام مراحل زندگی	آره	آره	هاگ (1976)

خلاصه تاثیر

بالای صفحه

دسته بندی	تأثیر
اقتصادی/ معیشتی	مثبت
محیط زیست (به طور کلی)	منفی

اثر اقتصادی

بالای صفحه

ماهی تیلاپیا سرخشکی یکی از گونه های مهم غذای ماهی و آبزی پروری است. این ماهی تا 70 درصد از تولید ماهی مصر را تامین می کند و گونه ای مقاوم است، به راحتی رشد می کند و در بین مصرف کنندگان محبوب است (گوشت سفید و با طعم ملایم) ( کانونیکو و همکاران، 2005 ). 

اثرات زیست محیطی

بالای صفحه

تاثیر بر زیستگاه ها

تیلاپیا سرخ شکم می تواند فرآیندهای اکوسیستم (مانند چرخه مواد مغذی، اختلال، بهره وری، و غیره) و خدمات اکوسیستم (مانند تجزیه زباله، تامین آب، بازسازی خاک و حفاظت) را تغییر دهد. اثرات مخرب روی گیاهان آبزی بومی می تواند منجر به تخریب زیستگاه گونه های آبزی بومی که به دنبال سرپناه هستند، شود. این گونه یکی از مخرب ترین ماهی ها برای پوشش گیاهی غوطه ور در نظر گرفته می شود که در کنار ماهی کپور علف شناخته شده است ( Hog 1976a ).  

تاثیر بر تنوع زیستی

این یک گونه بسیار موفق است. قادر به رقابت با گونه‌های بومی و غیربومی برای غذا، زیستگاه و مکان‌های تخم‌ریزی است ( Pelzman, 1973 ؛ Reinthal and Stiassny, 1991 ؛ Leveque, 1997 ؛ Balierwa et al., 2003 ). توانایی آن برای تغییر آسان منابع غذایی باعث می شود که جمعیت در غیاب منبع غذایی کاهش یافته به رشد خود ادامه دهند. به عنوان مثال، گزارش شده است که تیلاپیا قرمز شکم تمام ماکروفیت‌های آبزی را از مخزن Hyco، کارولینای شمالی، طی یک دوره دو ساله که همزمان با کاهش جمعیت چندین ماهی بومی بود، از بین برد ( مولنار، 2008).). با این حال، جمعیت ماهی تیلاپیا شکم قرمز در غیاب ماکروفیت ها به دلیل توانایی آن در تغییر به منابع غذایی جایگزین، به رشد خود ادامه دادند ( Crutchfield et al. 1992 ; Crutchfield, 1995 ).

تیلاپیا قرمز شکم یک گیاه خوار حریص است و ممکن است بر تراکم گیاهان تأثیر منفی بگذارد و فراوانی آنها را کاهش دهد و ترکیب گیاهان بومی را تغییر دهد. سپس این می تواند بر ارگانیسم های بومی تأثیر منفی بگذارد که برای تخم ریزی، حفاظت یا جستجوی غذا به چنین گیاهانی وابسته هستند ( Spataru, 1978 ).

تصور می‌شود که این گونه از دو گونه بومی Oreochromis variabilis و Oreochromis escuelentes رقابت کرده یا از نظر ژنتیکی زیرمجموعه آن قرار گرفته است ( Balirwa et al., 2003 ). معرفی این گونه با کاهش گونه های بومی مرتبط است ( Reinthal and Stiassny, 1991 ; Leveque, 1997 ) و همچنین با کاهش توله ماهی صحرا ( Cyprinodon macularius ) در دریای سالتون ( Costa-Pierce, 2003) مرتبط است. ).

ممکن است برای مکان های لانه سازی با ماهی های سانترارشید رقابت کند و از طریق فعل و انفعالات تهاجمی ممکن است ترکیب جوامع ماهی را تغییر دهد ( مولنار، 2008 ). تیلاپیا Redbelly همچنین می تواند با گونه های معرفی شده تیلاپیا هیبرید شود ( Taylor et al., 1986 ). 

تاثیر اجتماعی

بالای صفحه

ماهی تیلاپیا سرخشکی یک گونه ماهیگیری تفریحی و تفریحی بسیار مورد توجه و همچنین از نظر تجاری مهم است. 

عوامل خطر و تأثیر

بالای صفحهتهاجمی بودن

• ثابت شد که خارج از محدوده بومی خود تهاجمی است
• دامنه بومی گسترده ای دارد
• در محدوده بومی خود فراوان است
• سازگاری بالا با محیط های مختلف
• عمومی زیستگاه است
• کشت، فشار مرور، مثله کردن، آتش سوزی و غیره را تحمل می کند یا از آن سود می برد
• قادر به تامین و مصرف طیف وسیعی از مواد غذایی است
• منافع حاصل از معاشرت انسانی (یعنی یک امر مشترک انسانی است)
• تنوع ژنتیکی بالایی دارد

نتایج را تحت تأثیر قرار دهد

• تغییر سطح تغذیه ای
• خدمات اکوسیستم آسیب دیده
• تغییر اکوسیستم/تغییر زیستگاه
• اصلاح جوامع طبیعی کفزی
• اصلاح رژیم غذایی
• اصلاح الگوهای متوالی
• تهدید / از دست دادن گونه های بومی

مکانیسم های ضربه

• رقابت – انحصار منابع
• گیاه خواری / چرا / مرور
• هیبریداسیون
• تعامل با سایر گونه های مهاجم

احتمال ورود/کنترل

• به احتمال زیاد به طور تصادفی بین المللی حمل می شود
• به احتمال زیاد به طور عمدی در سطح بین المللی حمل می شود
• به احتمال زیاد به صورت غیرقانونی بین المللی حمل می شود
• شناسایی/تشخیص در میدان مشکل است

استفاده می کند

بالای صفحه

ارزش اقتصادی

تیلاپیا سرخشکی یک ماهی غذایی مهم اقتصادی است و برای آبزی پروری و تجارت آکواریوم تجاری در محدوده بومی خود مهم است ( Mehanna, 2004 ).

منفعت اجتماعی

همچنین یک گونه ماهی مهم برای ماهیگیری تفریحی است ( ISSG، 2014 ). ماهیگیری تفریحی و گردشگری علاوه بر ارزشی که برای ماهیگیران تجاری دارد، ممکن است نه تنها برای غذا، اقامت و حمل و نقل بلکه برای فعالیت های تفریحی مرتبط مانند کمپینگ، قایق سواری و غیره نیز تقاضا ایجاد کند. همه این فعالیت ها ممکن است درآمد اقتصادی ایجاد کنند. 

خدمات محیطی

تیلاپیا قرمز شکم برای کنترل گونه های گیاهان آبزی استفاده می شود. مشخص شد که Chara sp. و مارینا نجاس را می توان با تیلاپیا قرمز شکم در دریاچه ها و حوضچه های کوچک کنترل کرد ( سعید، 1986 ). همچنین برای کنترل حشرات مضر آبزی، پشه ها و میگ های کرینومید استفاده شده است ( مولنار، 2008 ).

لیست استفاده می کند

بالای صفحه

محیطی

• کنترل بیولوژیکی

عمومی

• تجارت حیوانات خانگی/آکواریوم
• مدل تحقیق
• ورزش (شکار، تیراندازی، ماهیگیری، مسابقه)

غذا و نوشیدنی انسان

• گوشت / چربی / کله پاچه / خون / استخوان (کامل، بریده شده، تازه، منجمد، کنسرو شده، پخته شده، فرآوری شده یا دودی)

شباهت به سایر گونه ها / شرایط

بالای صفحه

سیچلایدها به راحتی از آفتاب‌ماهی‌های مشابه و باس‌های سیاه ( Lepomis و Micropterus ؛ خانواده Centraarchidae) با یک سوراخ بینی منفرد در هر طرف سر جدا می‌شوند (دو سوراخ در سانترارشیدها وجود دارد) و وجود یک خط جانبی ناپیوسته یا دو قسمتی. (یک خط جانبی پیوسته در سانترارشیدها وجود دارد). هیبریدها اغلب گزارش می شوند ( کورتنی و همکاران، 1984 ؛ تیلور و همکاران، 1986 ؛ هاولز، 1991 ) و شناسایی ماهی تیلاپیا شکم قرمز در ایالات متحده مشکل ساز بوده است. بنابراین، برخی از گزارشات موجود در ادبیات ممکن است شناسایی نادرست باشد ( لی و همکاران، 1980 ). 

تیلاپیا قرمز شکم تقریباً مشابه تیلاپیا سینه قرمز Tilapia rendalli است، از این رو بسیاری از گزارش ها یا نمونه های تیلاپیا قرمز شکم ممکن است T. rendalli بوده باشند . تیلاپیا سرخ شکم نیز شبیه سیکلید دیگر معرفی شده در آمریکای شمالی، Tilapia mariae است. با این حال، T. mariae فاقد رنگ قرمز تیره شکمی موجود در تیلاپیا شکم قرمز است، دارای نوارهای جانبی است که روی باله پشتی امتداد می‌یابد، و 5 تا 6 لکه سیاه مربعی در امتداد کناره دارد که در تیلاپیا شکم قرمز وجود ندارد.

پیشگیری و کنترل

بالای صفحه

با توجه به مقررات متغیر در مورد (لغو) ثبت آفت‌کش‌ها، فهرست ملی آفت‌کش‌های ثبت‌شده یا مرجع مربوطه باید برای تعیین اینکه کدام محصولات از نظر قانونی مجاز به استفاده در کشور شما هستند، هنگام بررسی کنترل شیمیایی، مورد بررسی قرار گیرد. آفت کش ها باید همیشه به صورت قانونی و مطابق با برچسب محصول استفاده شوند.

جلوگیری

آگاهی عمومی

آگاهی کمی در مورد تهاجم ماهی تیلاپیا شکم قرمز وجود دارد، زیرا هنوز به طور غیرقانونی ذخیره و پرورش می یابد.

قلع و قمع

گزارش شده است که روتنون توسط کمیسیون آب شیرین و بازی فلوریدا در سال 1975 برای از بین بردن ماهی تیلاپیا قرمز شکم از یک گودال قرضه کوچک به مساحت حدود 0.2 هکتار استفاده شد ( تیلور، 1986 ).

کنترل

از آنجایی که کنترل جمعیت تثبیت شده ماهی تیلاپیا قرمز شکم می تواند بسیار دشوار و پرهزینه باشد، باید از نگهداری و معرفی بیشتر خودداری شود.

کنترل فیزیکی/مکانیکی

ماهیگیری برقی و توری ماهی / آبششی برای صید ماهی تیلاپیا قرمز شکم در هر دو محدوده بومی و غیر بومی آن استفاده شده است. با این حال، هیچ گزارشی مبنی بر استفاده از این روش ها برای کنترل فیزیکی یا مکانیکی گونه ها وجود نداشته است ( Agbabiaka، 2012 ؛ Dadebo، 2014 ).

کنترل حرکت

این گونه یک ماهی غذایی بسیار مورد نیاز است، بنابراین به طور گسترده در سراسر جهان جابجا می شود.

کنترل بیولوژیکی

پتانسیل استفاده از دشمنان طبیعی گزارش شده از محدوده بومی آن برای کنترل تیلاپیا قرمز شکم وجود دارد.

کنترل شیمیایی

ماهی کش، روتنون در گذشته برای از بین بردن جمعیت ها استفاده شده است. با این حال، این می تواند برای گونه های غیر هدف نیز سمی باشد.

نظارت و نظارت (شامل سنجش از راه دور)

هم می توان از تله متری و هم تله متری رادیویی استفاده کرد.

شکاف در دانش/نیازهای تحقیق

بالای صفحه

تحقیقات بیشتر می تواند بینشی در مورد مدیریت و کنترل این گونه، به ویژه نقش آگاهی عمومی به دست آورد. با توجه به تأثیر مخربی که این گونه می تواند بر روی جانوران، گیاهان و عملکرد اکوسیستم بومی داشته باشد، آگاهی عمومی برای جلوگیری از معرفی بیشتر و نگهداری این گونه در محیط های جدید مهم است. 

منابع

بالای صفحه

Agbabiaka LA، 2012. عادات غذایی و تغذیه ماهی Tilapia zillii (Pisces: Cichlidae) در رودخانه Otamiri در جنوب شرقی نیجریه. کشف علوم زیستی، 3: 146-148.

بیلی آر جی، 1994. راهنمای ماهیان رودخانه نیل در جمهوری سودان. مجله تاریخ طبیعی، 28:937-970.

Balirwa JS; چپمن کالیفرنیا; چپمن ال جی; Cowx IG; گهب ک; کافمن ال; Lowe-McConnell RH; Seehausen O; Wanink JH; خوش آمدید RL; Witte F، 2003. تنوع زیستی و پایداری ماهیگیری در حوضه دریاچه ویکتوریا: یک ازدواج غیرمنتظره؟ BioScience, 53(8):703-715.

Bartley DM، 2006. گونه های معرفی شده در شیلات و آبزی پروری: اطلاعاتی برای استفاده مسئولانه و کنترل. رم، ایتالیا، فائو: بدون صفحه.

Basiao ZU; Taniguchi N، 1984. بررسی پلی مورفیسم های آنزیمی و دیگر پروتئین ها در ذخایر ژاپنی Tilapias Oreochromis niloticus و Tilapia zillii. . آبزی پروری، 38(4):335-345.

بوگوتسکایا NG; Naseka A، 2002. مروری بر ماهیان غیر بومی در آبهای داخلی روسیه. Proc. زول. Inst. راس آکادمی علم، 296:21-30.

بروتون MN; گوفن ام، 1992. تأثیر عوامل محیطی بر رفتار آشیانه سازی و معاشقه ماهیان تیلاپیا زیلی در دریاچه کینرت (اسرائیل). Hydrobiologia، 239:171-178.

Canonico GC; آرتینگتون A; مک کری جی کی; Thieme ML، 2005. اثرات تیلاپیاهای معرفی شده بر تنوع زیستی بومی. حفاظت از آبزیان: اکوسیستم های دریایی و آب شیرین، 15:463-483.

Coad BW, 1995. ماهیان آب شیرین ایران. Acta Sci. نات آکادمی علمی برنو، 29 (1): 1-64.

Coad BW، 1996. گونه های ماهی عجیب و غریب در حوضه دجله-فرات. جانورشناسی در خاورمیانه، 13:71-83.

Costa-Pierce BA، 2003. تکامل سریع تیلاپیا وحشی (Oreochromis spp.): نیاز به ترکیب علم تهاجم در ساختارهای نظارتی. تهاجمات زیستی، 5: 71-84.

کورتنی جونیور WR; هنسلی دی. تیلور جی.ان. McCann JA، 1984. توزیع ماهی های عجیب و غریب در قاره ایالات متحده. در: توزیع، زیست شناسی و مدیریت ماهیان عجیب و غریب [ویرایش. توسط کورتنی جونیور WR، Stauffer Jr JR] بالتیمور، ایالات متحده: انتشارات دانشگاه جانز هاپکینز، 41-77.

کورتنی جونیور WR; Robins CR، 1989. معرفی ماهی: مدیریت خوب، سوء مدیریت، یا عدم مدیریت؟ CRC Critical Reviews in Aquatic Sciences، 1:159-172.

کورتنی WRJr; هنسلی دی. تیلور جی.ان. McCann JA، 1986. توزیع ماهی های عجیب و غریب در آمریکای شمالی. در: جغرافیای جانوری ماهیان آب شیرین آمریکای شمالی [ویرایش. توسط Hocutt CH، Wiley EO] نیویورک، نیویورک، ایالات متحده آمریکا: جان وایلی و پسران، 675-698.

Crutchfield Jr JU, 1995. استقرار و گسترش تیلاپیا قرمز شکم و تیلاپیا آبی در مخزن خنک کننده نیروگاه. سمپوزیوم انجمن ماهیگیری آمریکا، 15:452-461.

Crutchfield JU Jr; شیلر دی اچ; Herlong DD; Mallin MA، 1992. استقرار و تأثیر ماهی تیلاپیا شکم قرمز در یک مخزن خنک کننده گیاهی. مجله مدیریت گیاهان آبزی، 30:28-35.

دادبو ای; کبتینه ن; سورسا اس; Balkew K، 2014. غذا و عادات تغذیه ماهی تیلاپیا شکم قرمز (Tilapia zillii Gervais، 1848) (ماهی: Cichlidae) در دریاچه زیوی، اتیوپی. کشاورزی، جنگلداری و شیلات، 3:17-23.

Dunz AR; Schliewen UK، 2013. فیلوژنی مولکولی و طبقه بندی تجدید نظر شده ماهیان سیکلید هاپلوتیلاپین که قبلا به عنوان “تیلاپیا” نامیده می شد. فیلوژنتیک مولکولی و تکامل، 68:64-80.

Eccles DH، 1992. برگه های شناسایی گونه های FAO برای اهداف شیلات. راهنمای میدانی ماهی های آب شیرین تانزانیا. با حمایت برنامه توسعه سازمان ملل متحد (پروژه URT/87/016) تهیه و منتشر شد. رم، ایتالیا: فائو، 145 ص.

ادواردز آر جی، 2001. افزودن ها و تداوم ماهی های معرفی شده در بالای رودخانه سن آنتونیو، شهرستان بکسار، تگزاس. مجله علوم تگزاس، 53. مجله علوم تگزاس، 53 (1): 3.

Froese R; پالی دی، 2004. دی وی دی فیش بیس. پنانگ، مالزی: مرکز ماهی جهانی. آنلاین در www.fishbase.org.

Froese R; Pauly D, 2014. FishBase. http://www.fishbase.org

گرابوفسکی اس جی; Hiebert SD; لیبرمن DM، 1984. پتانسیل برای معرفی سه گونه ماهی غیربومی به مرکز آریزونا از طریق پروژه مرکزی آریزونا – بررسی و تحلیل ادبیات. REC-ERC-84-7، REC-ERC-84-7. دنور، کلرادو، ایالات متحده آمریکا: وزارت کشور ایالات متحده، اداره احیاء.

Guerrero RDIII، 1997. ماهیان آب شیرین فیلیپین: چند ماهی وجود دارد؟ مقاله ارائه شده در سمپوزیوم در مورد فهرست و ارزیابی تنوع گونه ها در فیلیپین، 27 اوت 1997، دیلیمان، شهر کوئزون. شهر کوئزون، فیلیپین: سمپوزیوم در مورد فهرست و ارزیابی تنوع گونه‌ها در فیلیپین، 17 ص.

Hillman JC، 1993. فهرست گونه های معرفی شده اریتره. ماساوا، اریتره: وزارت منابع دریایی.

شیلنگ DF; بری دی جی; Paxton JR; آلن GR، 2006. ماهی. در: کاتالوگ جانورشناسی استرالیا، 35(2) [ed. توسط Beasley, OL \ Wells, A.]. ویکتوریا، استرالیا: انتشارات ABRS و CSIRO، 1472.

Hogg RG، 1976. اکولوژی ماهیان خانواده Cichlidae وارد آبهای شیرین شهرستان Dade، فلوریدا. Coral Gables, FL, USA: University of Miami, 142 pp.

Hogg RG، 1976. ماهی های سیکلید عجیب و غریب را در شهرستان Dade، فلوریدا تأسیس کرد. دانشمند فلوریدا، 39 (2): 97-103.

Howells RG، 1991. شناسایی الکتروفورتیک ماهی تیلاپیا وحشی و اهلی در تگزاس، سری داده های مدیریتی 62. آستین، تگزاس، ایالات متحده: اداره پارک ها و حیات وحش تگزاس.

ISSG، 2014. پایگاه داده گونه های مهاجم جهانی (GISD). گروه تخصصی گونه های مهاجم کمیسیون بقای گونه های IUCN. http://www.issg.org/database/welcome/

کامارا AB، 1977. فهرستی از ماهی های مصب رودخانه و دریایی و برخی از صدف های سیرالئون، با نام های رایج آنها به دو زبان کریو یا انگلیسی. گاو نر Inst. مار. بیول. Oceanogr., Fourah Bay Coll., Univ. سیرالئون، 2:47-53.

Khallaf EA; Alnenaei AA، 1987. تغذیه اکولوژی Oreochromis niloticus (Linnaeus) و Tilapia zillii (Gervais) در کانال نیل. Hydrobiologia، 146:57-62.

Klinkhardt M; Tesche M; گریون اچ، 1995. پایگاه داده های کروموزوم ماهی. Westarp Wissenschaften.

Krupp F; Schneider W, 1989. ماهیان حوضه زهکشی رودخانه اردن و واحه ازرق. جانوران عربستان سعودی، 10:347-416.

لی دی اس; گیلبرت CR; Hocutt CH; جنکینز RE; McAllister DE; Stauffer JRJr، 1980. اطلس ماهیان آب شیرین آمریکای شمالی. رالی، NC، RC: موزه تاریخ طبیعی ایالت کارولینای شمالی،.

Leveque C، 1997. دینامیک تنوع زیستی و حفاظت: ماهی آب شیرین آفریقای استوایی. Cambridge, UK: Cambridge University Press, 438 pp.

Mehanna SF، 2004. پویایی جمعیت دو سیکلید، Oreochromis aureus و Tilapia zillii ، از دریاچه‌های Wadi El-Raiyan، مصر. مجله علمی پژوهشی دانشگاه سلطان قابوس – علوم کشاورزی و دریایی، 9(1):9-16.

مولنار جی ال; Gamboa RL; Revenga C; Spalding MD، 2008. ارزیابی تهدید جهانی گونه های مهاجم برای تنوع زیستی دریایی. مرزها در اکولوژی و محیط زیست، 6(9): 485-492. http://www.esajournals.org/doi/abs/10.1890/070064

Ng PKL; چو ال; لام تی، 1993. وضعیت و تأثیر حیوانات آب شیرین معرفی شده در سنگاپور. حفاظت زیستی، 64:19-24.

Noakes DGL; Balon EK، 1982. تاریخچه زندگی تیلاپیا: دیدگاه تکاملی. ICLARM Conf. Proc. در: زیست شناسی و فرهنگ تیلاپیا، 7 [ویرایش. توسط پولین و لو-مک کانل، RSVRH]. 61-82.

صفحه LM; Burr BM، 1991. راهنمای میدانی برای ماهیان آب شیرین آمریکای شمالی شمال مکزیک. بوستون، ایالات متحده آمریکا: شرکت Houghton Mifflin، 432 pp.

پاگی دی; Traore K; Diouf PS، 1994. Faune ichtyologique des eaux douces d’Afrique de l’Ouest. در: تنوع بیولوژیکی ماهیان آب شیرین و شور آفریقا. مرورهای جغرافیایی ارائه شده در سمپوزیوم PARADI، سنگال، 15-20 نوامبر 1993. Ann. Mus. افر. مرکز، علمی Zool, 275 [ed. توسط Teugels, GG \Guegan, JF \Albaret, JJ]. 35-66.

Pellegrin J, 1921. Les poissons des eaux douces de l’Afrique du Nord francaise (Maroc, Algerie, Tunesie, Sahara). مم Soc. علمی نات. Maroc، 1: 1-217.

Pelzman RJ، 1973. مروری بر تاریخچه زندگی Tilapia zillii با ارزیابی مجدد مطلوبیت آن در کالیفرنیا. گزارش اداری کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا: بخش ماهیگیری و بازی ماهیگیری کالیفرنیا، شعبه ماهیگیری داخلی، 74-1.

Pethiyagoda R، 1991. ماهیان آب شیرین سریلانکا. کلمبو، سریلانکا: صندوق میراث حیات وحش سریلانکا.

Philippart JC; Ruwet JC، 1982. اکولوژی و توزیع ماهی تیلاپیا. ICLARM Conf. Proc. بیولوژی و فرهنگ تیلاپیا ICLARM Conf. Proc, 7:15-60.

پولین RSV، 1988. منابع ژنتیکی تیلاپیا برای آبزی پروری. ICLARM Conf. پروسه، 16:108.

Reinthal PN; Stiassny MLJ، 1991. ماهیان آب شیرین ماداگاسکار: مطالعه یک جانوران در خطر انقراض با توصیه هایی برای استراتژی حفاظت. زیست شناسی حفاظت، 5:231-242.

Robins CR; بیلی آر.ام. اوراق قرضه CE; بروکر جی آر; Lachner EA; فرا گرفتن؛ اسکات دبلیو بی، 1991. نام های رایج و علمی ماهی های ایالات متحده و کانادا. صبح. ماهی. Soc. مشخصات میخانه، 20:183.

سعید MO; Ziebell CD، 1986. اثرات گیاهان آبزی غیر ترجیحی رژیمی بر رشد ماهی تیلاپیا شکم قرمز ( Tilapia zilli ). فیش-فرهنگ پیشرو، 48(2):110-112.

Seegers L; Vos LDe; Okeyo DO، 2003. چک لیست مشروح ماهی های آب شیرین کنیا (به استثنای هاپلوکرومین های دریاچه ای از دریاچه ویکتوریا). JE Afr. نات تاریخ، 92:11-47.

سیتو جی; بالدوین دبلیو جی، 2010.

Shen SC، 1993. ماهی های تایوان. Taipei, Taiwan: Department of Zoology, National Taiwan University, 960 pp.

Siddiqui AQ، 1979. بیولوژی تولیدمثلی Tilapia zillii (Gervais) در دریاچه نایواشا، کنیا. زیست شناسی محیطی ماهیان، 4: 257-262.

Smith-Vaniz WF، 1968. ماهیان آب شیرین آلاباما. آلاباما، ایالات متحده آمریکا: ایستگاه آزمایش کشاورزی دانشگاه آبرن، 960 ص.

Spataru P، 1978. عادات غذایی و تغذیه ماهی Tilapia zillii (Gervais) (Cichlidae) در دریاچه Kinneret (اسرائیل). آبزی پروری، 14:327-338.

تارکان ع. Marr SM; Ekmekci FG, 2014. ماهیان آب شیرین غیر بومی و جابجا شده در ترکیه. FISHMED (در حال چاپ).

تیلور جی.ان. اسنایدر دی بی; کورتنی; Jr WR، 1986. هیدریداسیون بین دو ماهی تیلاپیا با بستر تخم ریزی معرفی شده (Pisces: Cichlidae) در فلوریدا. Copeia, 1986:903-909.

تدلا اس; مسکل FH، 1981. معرفی و پیوند گونه های ماهی آب شیرین در اتیوپی. SINET: اتیوپ. J. Sci, 4:69-72.

Teugels GG; Leveque C; پاگی دی; Traore K, 1988. Etat des connaissances sur la faune ichtyologique des bassins cotiers de cote d’Ivoire et de l’ouest du غنا. Rev. Hydrobiol. تروپ، 21:221-237.

Teugels GG; Thys van den Audenaerde DFE، 2003. Cichlidae. در: ماهیان آب شیرین و شور در غرب آفریقا جلد 2 [ویرایش. توسط Paugy, D.\Lévêque, C.\Teugels, GG]. پاریس، فرانسه: Institut de Recherche de Développement، 521-600. [Coll. Faune et flore tropicales 40.]

Thys Audenaerde DFEvan den, 1964. Révision systématique des espèces congolaises du genre Tilapia (Pisces, Cichlidae). ان Mus. ر. افر. مرکز، سر. در 8 درجه، علم. زول، 124:155.

Trewavas E، 1982. بیولوژی و فرهنگ تیلاپیا [ed. توسط پولین، RSV \Lowe-McConnell، RH]. مانیل، فیلیپین: مرکز بین المللی مدیریت منابع آبزی زنده، 3-13.

USGS NAS، 2014. پایگاه داده گونه های آبزی غیر بومی. Gainesville، Flordia، ایالات متحده آمریکا: USGS. http://nas.er.usgs.gov/

Vivien J, 1991. Faune du Cameroun. راهنمای mammifères et des poissons. پاریس، فرانسه: GICAM et Ministère de la Coopération et du Développement, 271 pp.

Welcomme RL، 1988. معرفی بین المللی گونه های آبزی داخلی. مقاله فنی شیلات فائو 294. رم، ایتالیا: فائو.

ویلیامز سی; Bonner TH، 2008. ماهی های آب شیرین تگزاس: Tilapia zillii Redbelly Tilapia. تگزاس، ایالات متحده آمریکا: دانشگاه ایالتی تگزاس.

Wohlfarth GW; Hulata G، 1983. ژنتیک کاربردی تیلاپیا. ICLARM Stud. Rev, 6 (چاپ دوم): 26.

یاماموتو MN، 1992. وقوع، توزیع و فراوانی موجودات آب شیرین به طور تصادفی معرفی شده در هاوایی. ایالت هاوایی، تحقیقات و بررسی های شیلات آب های شیرین، پروژه. شماره F-14-R-16.

ییلدیریم YB; Zeren A; Genc E; ارول سی; Konas E، 2010. بررسی انگل شناسی بر روی گونه های ماهی و سخت پوستان تجاری مهم جمع آوری شده از استخر TIGEM (Dortyol ترکیه). مجله پیشرفت های دام و دامپزشکی، 9 (11): 1597-1602. http://docsdrive.com/pdfs/medwelljournals/javaa/2010/1597-1602.pdf

مراجع توزیع

بیلی آر جی، 1994. راهنمای ماهیان رودخانه نیل در جمهوری سودان. مجله تاریخ طبیعی. 937-970.

Bartley DM، 2006. گونه های معرفی شده در شیلات و آبزی پروری: اطلاعاتی برای استفاده مسئولانه و کنترل. در: گونه های معرفی شده در شیلات و آبزی پروری: اطلاعات برای استفاده مسئولانه و کنترل، رم، ایتالیا: فائو.

Basiao ZU، Taniguchi N، 1984. بررسی پلی مورفیسم های آنزیمی و سایر پروتئین ها در ذخایر ژاپنی Tilapias Oreochromis niloticus و Tilapia zillii. آبزی پروری. 38 (4)، 335-345. DOI:10.1016/0044-8486(84)90338-7

Bogutskaya NG، Naseka A، 2002. مروری بر ماهی های غیر بومی در آب های داخلی روسیه. Proc. زول. Inst. راس آکادمی علمی 21-30.

CABI، بدون تاریخ. رکورد خلاصه. والینگفورد، انگلستان: CABI

Coad BW, 1995. ماهیان آب شیرین ایران. Acta Sci. نات آکادمی علمی برنو 29 (1)، 1-64.

Coad BW، 1996. گونه های ماهی عجیب و غریب در حوضه دجله-فرات. جانورشناسی در خاورمیانه 71-83.

Costa-Pierce BA، 2003. تکامل سریع تیلاپیا وحشی (Oreochromis spp.): نیاز به ترکیب علم تهاجم در ساختارهای نظارتی. در: تهاجمات زیستی، 5 71-84.

Eccles DH، 1992. برگه های شناسایی گونه های FAO برای اهداف شیلات. در: راهنمای میدانی ماهیان آب شیرین تانزانیا، رم، ایتالیا: فائو. 145 ص.

ادواردز RJ، 2001. افزودن ها و تداوم ماهی های معرفی شده در بالای رودخانه سن آنتونیو، شهرستان بکسار، تگزاس. در: مجله علوم تگزاس، 53 (1) 3.

Froese R, Pauly D, 2004. FishBase. http://www.fishbase.org

Guerrero RDIII، 1997. ماهیان آب شیرین فیلیپین: چند ماهی وجود دارد؟ در: مقاله ارائه شده در سمپوزیوم در مورد فهرست و ارزیابی تنوع گونه ها در فیلیپین، 27 اوت 1997، دیلیمان، شهر کوئزون، شهر کوئزون، فیلیپین: سمپوزیوم در مورد فهرست و ارزیابی تنوع گونه ها در فیلیپین. 17 ص.

Hillman JC، 1993. فهرست گونه های معرفی شده اریتره.، ماساوا، اریتره: وزارت منابع دریایی.

Hoese DF، Bray DJ، Paxton JR، Allen GR، 2006. ماهی ها. در: کاتالوگ جانورشناسی استرالیا، 35 (2) [ed. توسط Beasley OL، Wells A]. ویکتوریا، استرالیا: انتشارات ABRS و CSIRO. 1472.

کامارا AB، 1977. فهرستی از ماهی های مصب رودخانه و دریایی و برخی از صدف های سیرالئون، با نام های رایج آنها به دو زبان کریو یا انگلیسی. در: گاو نر. Inst. مار. بیول. اقیانوسگر. 2 Fourah Bay Coll., Univ. سیرا لئون. 47-53.

Krupp F, Schneider W, 1989. ماهیان حوضه زهکشی رودخانه اردن و واحه ازرق. در: جانوران عربستان سعودی، 10 347-416.

Ng PKL، Chou L، Lam T، 1993. وضعیت و تأثیر حیوانات آب شیرین معرفی شده در سنگاپور. حفاظت بیولوژیکی. 19-24.

Paugy D, Traore K, Diouf PS, 1994. (Faune ichtyologique des eaux douces d’Afrique de l’Ouest). در: تنوع بیولوژیکی ماهیان آب شیرین و شور آفریقا. مرورهای جغرافیایی ارائه شده در سمپوزیوم PARADI، سنگال، 15-20 نوامبر 1993. Ann. Mus. افر. مرکز، علمی Zool, 275 [ed. توسط Guegan JF، Albaret JJ]. 35-66.

Pellegrin J, 1921. (Les poissons des eaux douces de l’Afrique du Nord francaise (Maroc, Algerie, Tunesie, Sahara)). در: مم. Soc. علمی نات. Maroc، 1 1-217.

Pethiyagoda R، 1991. ماهیان آب شیرین سریلانکا. کلمبو، سریلانکا: صندوق میراث حیات وحش سریلانکا. 362 ص.

Philippart JC, Ruwet JC, 1982. اکولوژی و توزیع ماهی تیلاپیا. در: ICLARM Conf. Proc. بیولوژی و فرهنگ تیلاپیا ICLARM Conf. Proc, 7 ICLARM Conf. Proc. 15-60.

پولین RSV، 1988. منابع ژنتیکی تیلاپیا برای آبزی پروری. [مجموعه مقالات کنفرانس ICLARM]، 16 108.

Robins CR, Bailey RM, Bond CE, Brooker JR, Lachner EA, Lea RN, Scott WB, 1991. نامهای رایج و علمی ماهیان از ایالات متحده و کانادا. در: انجمن ماهیگیری آمریکا، انتشارات ویژه، 20 انجمن ماهیگیری آمریکا،

Seebens H، Blackburn TM، Dyer EE، Genovesi P، Hulme PE، Jeschke JM، Pagad S، Pyšek P، Winter M، Arianoutsou M، Bacher S، Blasius B، Brundu G، Capinha C، Celesti-Grapow L، Dawson W، Dullinger S، Fuentes N، Jäger H، Kartesz J، Kenis M، Kreft H، Kühn I، Lenzner B، Liebhold A، Mosena A (et al)، 2017. عدم اشباع در تجمع گونه های بیگانه در سراسر جهان. ارتباطات طبیعت 8 (2)، 14435. http://www.nature.com/articles/ncomms14435

Seegers L، Vos LDe، Okeyo DO، 2003. چک لیست مشروح ماهیان آب شیرین کنیا (به استثنای هاپلوکرومین های دریاچه ای از دریاچه ویکتوریا). در: JE Afr. نات تاریخ، 92 11-47.

Shen SC، 1993. ماهیان تایوان.، تایپه، تایوان: گروه جانورشناسی، دانشگاه ملی تایوان. 960 صفحه

Tarkan AS, Marr SM, Ekmekci FG, 2014. ماهیان آب شیرین غیر بومی و جابجا شده در ترکیه. در: FISHMED،

Taylor JN, Snyder DB, Courtenay Jr WR, 1986. هیدریداسیون بین دو ماهی تیلاپیا با بستر تخم ریزی (ماهی ها: Cichlidae) در فلوریدا. در: Copeia, 1986 903-909.

Tedla S, Meskel FH, 1981. معرفی و پیوند گونه های ماهی آب شیرین در اتیوپی. در: SINET: اتیوپ. J. Sci, 4 69-72.

Teugels GG، Thys van den Audenaerde DFE، 2003. Cichlidae. در: ماهیان آب شیرین و شور در غرب آفریقا، جلد 2. [ویرایش. توسط Paugy D, Lé, vê, que C, Teugels GG]. پاریس، فرانسه: Institut de Recherche de Développement. 521-600.

Teugels GG, Leveque C, Paugy D, Traore K, 1988. (Etat des connaissances sur la faune ichtyologique des bassins cotiers de Cote d’Ivoire et de l’ouest du Ghana). در: Rev. Hydrobiol. تروپ، 21 221-237.

Vivien J, 1991. Faune du Cameroun: guide des mammiferes et poissons. پاریس، فرانسه: وزیر همکاری. 271 ص.

Welcomme RL، 1988. معرفی بین المللی گونه های آبزی داخلی. در: FAO Fisheries Technical Paper, 294 Rome, Italy: Food and Agriculture Organisation. 318.

Wohlfarth GW, Hulata G, 1983. ژنتیک کاربردی تیلاپیا. در: ICLARM Stud. Rev, 6 (2nd) 26.

یاماموتو MN، 1992. وقوع، توزیع و فراوانی موجودات آب شیرین به طور تصادفی معرفی شده در هاوایی. در: ایالت هاوایی، تحقیقات و بررسی های شیلات آب شیرین،

پیوند به وب سایت ها

بالای صفحه

سایت اینترنتی	URL	اظهار نظر
فیش بیس	http://www.fishbase.org
پایگاه داده گونه های مهاجم جهانی	http://www.issg.org/database	هدف GISD افزایش آگاهی در مورد گونه های مهاجم بیگانه و تسهیل پیشگیری و مدیریت موثر است. این توسط گروه متخصص گونه های مهاجم (ISSG) کمیسیون بقای گونه ها مدیریت می شود.
پایگاه داده USGS NAS	http://nas.er.usgs.gov/

منبع اصلی

بالای صفحه

پیش نویس دیتاشیت در دست بررسی

مشارکت کنندگان

بالای صفحه

24/09/15 متن اصلی توسط: 

علی سرهان تارکان، دانشگاه Mugla Sitki Koçman، ترکیه

نقش